Με το γνώριμο ύφος του, το νωχελικό κι απλό αλλά στην ουσία επαναστατικό, ο Μαχφούζ μιλάει για τον έρωτα, έναν έρωτα με δύο όψεις: τον βρόμικο, που παρασύρει σε παγίδες, και τον όμορφο και αγνό, που οδηγεί σε θυσίες. Η Αλιάτ και η Σανέγια γνωρίζουν και τις δύο αυτές όψεις του έρωτα και πονούν, αλλά χαρίζουν απλόχερα την τρυφερότητά τους. Άλλο ένα αριστούργημα από τον πατριάρχη της αραβόφωνης λογοτεχνίας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου